لطفا آدرس ایمیل خود را بگذارید تا در اسرع وقت با شما تماس بگیریم.
ستون فقرات ساختاری اصلی بالابر ساخت و ساز با سرعت بالا دکل یا برج آن است که از یک سری بخش های مدولار در هم تنیده ساخته شده از فولاد گالوانیزه با مقاومت بالا تشکیل شده است. این بخش ها باید با تحمل های ابعادی بسیار محکم - با کسری از یک میلی متر - تولید شوند تا از خطای تجمعی جلوگیری شود زیرا بخش های ماست اضافی در طول گسترش عمودی اضافه می شوند. هرگونه انحراف در صافی ، مربع یا صاف بودن در این بخش ها می تواند منجر به سوء استفاده از پیشرونده ، به ویژه در ارتفاعات بالاتر شود. بنابراین ، هر بخش MAST منوط به بازرسی های کنترل کیفیت مانند اندازه گیری مختصات سه بعدی ، آزمایش یکپارچگی جوش اولتراسونیک و تأیید ضخامت گالوانیزه برای اطمینان از قابلیت اطمینان ساختاری طولانی مدت تحت بار و قرار گرفتن در معرض است. مواد مورد استفاده به طور معمول فولاد سازه ای نورد گرم یا کامپوزیت های تقویت شده با آلیاژ هستند که قادر به مقاومت در برابر فشرده سازی محوری ، بارهای پیچشی و فشارهای خمش بدون تغییر شکل هستند.
در برنامه های مرتفع ، براکت های کراوات نقش مهمی در لنگر انداختن دکل به ساختار در فواصل مداوم دارند-اغلب بسته به کدهای باد محلی و ارتفاع ساختمان ، هر 6 تا 9 متر. این براکت ها با زوایای قابل تنظیم و بازوهای تلسکوپی مهندسی شده اند که امکان نصب در هندسه های پیچیده نمای ، از جمله دیوارهای پرده ، اشکالات یا کانتورهای نامنظم را فراهم می کنند. برای ساختمانهای دارای نمای شیشه ای یا پوسته های بیرونی تزئینی ، طراحی کراوات باید برای اتصال به ستون های ساختاری داخلی بدون آسیب رساندن به روکش یا به خطر انداختن زیبایی شناسی ، سفارشی شود. هر کراوات بارهای جانبی را از دکل به قاب اصلی ساختمان منتقل می کند ، در اصل با استفاده از سازه برای نگه داشتن دکل عمودی. صحت این رابط بسیار مهم است و نصب با استفاده از ابزارهای تراز لیزر و تجهیزات کنترل شده با گشتاور انجام می شود تا از توزیع حتی از پیش بارگیری و از بین بردن پتانسیل رانش براکت تحت استرس اطمینان حاصل شود.
بالابر ساخت و ساز با سرعت بالا از یک سیستم قفسه و پین برای هدایت کابین به صورت عمودی در امتداد دکل استفاده می کند. این مکانیسم شامل قفسه های دندانه دار ثابت است که بر روی دکل جوش داده شده یا پیچیده شده است ، که با چرخ دنده های پین موتور واقع در پایه کابین درگیر می شوند. موفقیت این حرکت کاملاً به قفسه و پین بستگی دارد که دارای مشبک ثابت و یکنواخت بدون واکنش و یا دفع است. هرگونه سوءاستفاده در دکل باعث تغییر هندسه زمین دنده و ایجاد حرکت نامنظم یا خرابی مکانیکی می شود. برای جلوگیری از این امر ، تراز درایو به طور مداوم در حین نصب با استفاده از سنجهای شماره گیری کالیبره می شود و برای سایش با استفاده از لرزش در زمان واقعی و سنسورهای بار کنترل می شود. برخی از بالابرهای پیشرفته از سیستم های درایو سه گانه با حلقه های بازخورد همگام سازی الکترونیکی استفاده می کنند تا گشتاور را بر روی همه پین ها قرار دهند و به دلیل سوء استفاده یا باد ، نیروهای نامتوازن را خنثی کنند.
بالابرهای مدرن با سرعت بالا با سیستم های کنترل هوشمند که شامل سنسورهای عمودی ، ماژول های تشخیص شیب و مانیتورهای انحراف دکل است ، یکپارچه شده اند. این سنسورها در زمان واقعی کار می کنند و می توانند انحراف زاویه ای را به اندازه 1.5 میلی متر پوند در هر متر عمودی تشخیص دهند. اگر سوء استفاده از محدودیت های قابل قبول پیشی بگیرد ، بالابر می تواند یک خاموش کردن خودکار را آغاز کند یا سرعت کار را کاهش دهد تا استرس در سیستم قفسه و پشتیبانی را کاهش دهد. این سیستم ها به طور معمول با یک بستر تشخیصی متمرکز مرتبط هستند که داده های عملیاتی مانند فرکانس نوسان دکل ، توزیع بار براکت و شیب کابین را وارد می کند و باعث می شود قبل از سوء استفاده از ساختاری منجر به خرابی یا خطر شود.
در طول نعوظ اولیه ماست و هر آسانسور بعدی ، از ابزارهای تراز دقیق برای اطمینان از نصب لوله کشی استفاده می شود. تئودولیت های لیزر ، ایستگاه های کل و شیب سنج دیجیتال برای تأیید هم ترازی عمودی و افقی دکل استفاده می شود. خدمه برای کالیبراسیون محور عمودی از پایه به بالا و قرار دادن کراوات متقاطع قبل از پیچ و خم به این ابزارها متکی هستند. از ابزارهای درجه یک نه تنها در سطح زمین بلکه از سکوهای مرتفع نیز استفاده می شود تا تأیید کند که دکل کاملاً از ارتفاع کامل آن پیروز می شود. این فرآیند هنگام کار بر روی برجهای بیش از 100 متر ضروری است ، زیرا حتی محاسبات اشتباه کوچک در سطح زمین می تواند منجر به جبران قابل توجهی در بالا شود. $ $
