لطفا آدرس ایمیل خود را بگذارید تا در اسرع وقت با شما تماس بگیریم.
همکاری اولیه با سایر مشاغل
هماهنگی زودهنگام با سایر مشاغل، مانند تیم های HVAC، برق و لوله کشی، برای اطمینان از نصب و راه اندازی بسیار مهم است. آسانسور ساختمانی با سیستم های دیگر تداخل ندارد. این همکاری باید از مرحله طراحی آغاز شود و در طول فرآیند ساخت ادامه یابد. در طول برنامه ریزی اولیه، برای مهندسان ضروری است که الزامات آسانسور، از جمله تخصیص فضا، ظرفیت باربری و نیازهای ترخیص را به اشتراک بگذارند. با درگیر کردن زودهنگام همه طرف ها، تضادهای احتمالی را می توان قبل از شروع نصب شناسایی و حل کرد.
در طول این مرحله، جلسات هماهنگی منظم باید برای بررسی طرحهای معماری، نقشههای HVAC، شماتیکهای الکتریکی و طرحهای لولهکشی برگزار شود. این جلسات تضمین می کند که قرار دادن چاه آسانسور، اتاق ماشین و سیستم های مربوطه مانع یا اختلالی در عملکرد کانال های HVAC، سیم کشی برق، یا لوله های لوله کشی نمی کند. این سطح ارتباط خطر بروز درگیری را در مراحل بعدی پروژه کاهش می دهد و با جلوگیری از نیاز به مقاوم سازی یا طراحی مجدد سیستم ها در زمان و هزینه صرفه جویی می کند.
برنامه ریزی دقیق محل شفت و تجهیزات
موقعیت چاه آسانسور ساختمانی یکی از مهم ترین عوامل در حصول اطمینان از عدم تداخل آن با سایر سیستم ها است. شفت باید به دقت برنامه ریزی شود تا به مسیرهای سیستم های مهم ساختمان مانند کانال های HVAC، لوله کشی و سیم کشی برق تجاوز نکند. پلان های طبقه دقیق باید ایجاد شود که مکان آسانسور را نسبت به سایر سیستم های ساختمان به وضوح مشخص کند. این اجازه می دهد تا برای ترخیص مناسب، اطمینان حاصل شود که سیستم ها می توانند بدون تداخل عمل کنند یا بعداً نیاز به تنظیمات عمده داشته باشند.
علاوه بر چاهک، محل قرارگیری ماشین آلات آسانسور و تجهیزات مربوطه نیز باید به خوبی برنامه ریزی شود. اتاق ماشین، جایی که موتور و سیستم های محرک معمولاً در آن قرار دارند، باید دور از واحدهای HVAC، تابلوهای برق یا سیستم های تامین آب قرار گیرد تا از تداخل عملیاتی جلوگیری شود. همچنین باید فضای کافی برای دسترسی تعمیر و نگهداری در آینده به آسانسور و هر سیستم مجاور فراهم شود. قرارگیری مناسب، دسترسی آسان به تعمیر و نگهداری را تضمین می کند و اختلال در سایر سیستم های ضروری را به حداقل می رساند و امکان عملکرد روان در سراسر ساختمان را فراهم می کند.
ادغام گودال آسانسور و اتاق ماشین
گودال آسانسور ساختمان ساختمانی و اتاق ماشین باید با در نظر گرفتن دقیق سایر سیستم ها، به ویژه تهویه مطبوع، لوله کشی و برق، در طراحی کلی ساختمان ادغام شوند. گودال آسانسور، که اجزای مکانیکی را در خود جای می دهد، باید طوری طراحی شود که بدون تداخل با سیستم لوله کشی یا فونداسیون، امکان ترخیص مناسب را فراهم کند. باید محاسبات دقیقی برای تعیین عمق و ابعاد گودال انجام شود تا اطمینان حاصل شود که می تواند مکانیسم های آسانسور را بدون به خطر انداختن عملکرد سیستم های دیگر در خود جای دهد.
به طور مشابه، اتاق ماشین، که شامل موتور و سیستمهای محرک آسانسور است، باید موقعیت استراتژیکی داشته باشد تا جریان هوای کافی داشته باشد و از تجمع گرما که میتواند سیستم HVAC ساختمان را تحت فشار قرار دهد، جلوگیری کند. اتاق همچنین باید طوری قرار گیرد که مانع از ایجاد هرگونه تابلوی توزیع برق یا تجهیزات مکانیکی نشود. ادغام مناسب این عناصر از تداخل بین سیستم ها جلوگیری می کند و تضمین می کند که آسانسور به طور موثر بدون آسیب رساندن به عملکرد سایر سیستم های ساختمانی کار می کند.
ملاحظات ساختاری برای توزیع بار
آسانسورها بارهای قابل توجهی را بر چارچوب سازه ای ساختمان وارد می کنند، به همین دلیل ضروری است که این نیروها در طول مراحل طراحی و ساخت در نظر گرفته شوند. تجزیه و تحلیل بار دقیق باید انجام شود تا اطمینان حاصل شود که سازه ساختمان می تواند به اندازه کافی وزن و نیروهای مکانیکی اعمال شده توسط آسانسور ساختمانی را تحمل کند. یکپارچگی سازه برای جلوگیری از مشکلاتی مانند افتادگی کف یا جابجایی چاه آسانسور، که میتواند سیستمهای دیگر، از جمله تهویه مطبوع و لولهکشی را به خطر بیندازد، حیاتی است.
تی در طراحی فونداسیون آسانسور باید هرگونه مشکل احتمالی باربری را در نظر گرفت. اگر بار آسانسور با قرار دادن سایر سیستم ها، مانند کانال های HVAC یا سیم کشی برق تداخل ایجاد کند، باید تنظیماتی برای اطمینان از توزیع مناسب انجام شود. ظرفیت سازه ای ساختمان باید به اندازه ای قوی باشد که بتواند وزن آسانسور را بدون تأثیر بر پایداری سیستم های اطراف تحمل کند. این مرحله برای حفظ یکپارچگی کلی ساختمان و حصول اطمینان از اینکه هیچ سیستمی در اثر نصب آسانسور جابجا نمی شود یا به خطر می افتد بسیار مهم است.
جداسازی چاه آسانسور و میرایی ارتعاش
ارتعاشات تولید شده توسط آسانسور ساختمانی می تواند بر سایر سیستم های ساختمان مانند کانال های HVAC، سیم کشی برق و لوله کشی تأثیر منفی بگذارد. برای کاهش این امر، روش های جداسازی ارتعاش باید در سرتاسر چاهک آسانسور و اتاق ماشین به کار گرفته شود. از پدهای عایق لاستیکی یا پایه های فنری می توان برای جذب ارتعاشات در پایه چاه آسانسور یا در اتاق ماشین استفاده کرد و از انتقال این ارتعاشات به عناصر سازه ای ساختمان جلوگیری کرد.
D مکانیسم های تقویت کننده در سیستم تعلیق آسانسور باید برای کاهش ارتعاشات ناشی از حرکت آسانسور اجرا شود. این سیستم ها شوک های مکانیکی را جذب می کنند و از حرکت ارتعاشات در سراسر ساختمان جلوگیری می کنند. در ساختمانهای چند طبقه، جایی که ارتعاشات میتوانند در طبقات منتقل شوند، جداسازی ارتعاش اهمیت بیشتری پیدا میکند. ایزولاسیون مناسب تضمین می کند که سیستم آسانسور به خوبی کار می کند و در عین حال تأثیر آن بر سیستم های HVAC، لوله کشی و قطعات الکتریکی را به حداقل می رساند.
مسیریابی و حفاظت از سیم کشی برق
سیم کشی و مجرای برق باید با دقت مسیریابی شوند تا از تداخل با سیستم آسانسور ساختمانی جلوگیری شود. آسانسور برای تغذیه موتور، روشنایی و سیستم های کنترلی خود به مدارهای اختصاصی نیاز دارد، بنابراین ضروری است که این سیستم ها به گونه ای نصب شوند که مانعی برای سایر سیستم ها یا تجهیزات ساختمان نداشته باشند. سیم کشی برق باید در مجرای محافظ قرار گیرد تا از آسیب ناشی از قطعات متحرک آسانسور یا ارتعاشات محافظت شود.
تیhe layout of the electrical system should be planned so that cables and wiring are kept clear of the elevator shaft and any mechanical components. Clear labeling and adequate spacing should also be incorporated to prevent accidental interference during maintenance. E اجزای الکتریکی در اتاق ماشین آسانسور، مانند تابلوهای کنترل و سوئیچهای ایمنی، باید با رعایت قوانین و مقررات ساختمانی نصب شوند و اطمینان حاصل شود که با سایر سیستمها، مانند سیستمهای روشنایی یا تهویه مطبوع، که متکی به زیرساختهای الکتریکی یکسان هستند، تداخل نداشته باشند.
